Batılı, batılın silahıyla ancak yaralayabiliriz ama yok etmek için hakikatin bilgisini kuşanmalıyız. Elimizdeki “silah” düşmanın silahı olduğu için o “silahla” şimdiki düşmanımıza ateş ederken gelecekteki düşmanımıza atmamız gereken mühimmatı tükettiğimizi görmüyoruz. Geçici ve kısa vadeli başarıların sarhoşluğuyla muhtemel geleceğimizi feda ediyoruz.

Görüldüğü üzere Kelamullah’la “edebi mucize” yarışında kaybedebilecek dahi olsa; en azından sağlıklı bir değerlendirme ve karşılaştırma yapabilme ve Arap edebiyatının hiç de sanıldığı gibi Kuran’la sınırlı olmadığını gösterme adına bu örnekler yeterlidir kanaatinde olmakla birlikte böyle bir kıyaslamanın gereksiz olduğunu düşünüyoruz.

Kuşandığın cilt cilt kitaplar, sarıldığın uzun sakallar, eteğine tutunduğun cübbeler tel tel dökülüyor. Ayetlerin dışında kendini attığın hiçbir mevzi seni koruyamıyor. Ne deve sidiği, ne şifalı tükürükler ne de okuyup üflediğin dualar yaralarına merhem oluyor. Kan ter içinde yaşadığın müritlerini kaybetme korkularını gizleyemiyorsun. Tüm acemiliklerine ve heyecanlarına rağmen, Allah’ın kitabını anlayan ve bu konuda sana ders verebilecek konuma gelen Kur-an talebelerinin, din konusundaki saltanatını sallamasının endişesini yaşıyorsun. Onlara “sapık, peygamber düşmanı, cahil” sıfatlarını yakıştırırken söylediklerine kendin bile inanmıyorsun.

Aşağıdaki çalışma Edip Yüksel’in Mesaj adlı meali referans alınarak yapılmış bir eleştiridir. Kur-an’daki değimlerin bazılarının Mesaj’daki çevriliş şekillerini incelemektedir.